De wauw van Irene – Kaderarts opleiden en hoofdopleider opleidingsgroep

‘Het is nog steeds niet helemaal helder hoe leuk en boeiend het werk in de ouderenzorg is. Er is wel een kentering. Steeds meer mensen maken de keuze om over te stappen, maar specialisten binnen de ouderenzorg krijgen is lastig, omdat het niet zo hoog aangeschreven staat. Onbekend is onbemind, denk ik. Interessant aan ons vak is dat je ouderen of mensen die ernstig beperkt zijn, minder snel naar het ziekenhuis probeert te sturen. We kijken wat we kunnen binnen de muren van het verpleeghuis en of iets nog een verbetering is van iemands leven. Dat betekent dat je in samenspraak met bijvoorbeeld een cardioloog of internist mensen onder behandeling houdt. Als je dat boeiend vindt, is dit een heel leuk vak.

Een fijne en veilige leeromgeving

Sinds kort zijn wij een opleidingsgroep. Ik ben hoofd opleider en zorg dat alles goed loopt en de co-opleiders hun werk goed kunnen doen. Binnen onze opleiding vinden wij het belangrijk dat een arts in opleiding een volwaardige rol heeft binnen het behandelteam. In het begin investeren we in een veilig leerklimaat. Er zijn korte lijntjes met de opleider. We kijken heel erg naar het individu. Dat lukt omdat wij een hele grote organisatie zijn. Als mensen bij ons een opleiding komen doen, gebeurt het regelmatig dat ze bij ons blijven werken. Als opleidingsgroep willen we een bijdrage leveren om zoveel mogelijk specialisten ouderengeneeskunde op te leiden. Daar is Thebe een belangrijke speler in.

Bijzondere doelgroepen

Binnen Thebe hebben we een Expertisecentrum waarin zich heel veel bijzondere doelgroepen bevinden. Naast GRZ en eerstelijnszorg, hebben we ook mensen met niet aangeboren hersenletsel, jonge mensen met dementie, gerontopsychiatrie, korsakov en een hospice. Dat betekent dat we veel te bieden hebben. Artsen in opleiding kunnen van veel subspecialismen proeven.

Wat voor mensen wij zoeken? Teamplayers! En natuurlijk mensen die enthousiast zijn over het vak. Dat werkt inspirerend. Binnen de vakgroep is het belangrijk dat je mensen hebt die verschillen in leeftijd, naast de oude rot in het vak ook een jonge frisse geest, en mensen met verschillende persoonlijkheden. Een mix daarvan is het meest ideale.

Ons vak gaat over kwaliteit van leven

Voor mij is de ouderenzorg interessant omdat je arts bent van de hele mens. Het is een druk vak, maar je hebt de ruimte om met de cliënt of mantelzorger in gesprek te komen. Ik vind het belangrijk dat iemand zijn autonomie zo lang mogelijk behoudt. Dat wordt bij mij gevoed doordat ik veel jongere mensen in mijn clientèle heb.

De reden voor mij om bij Thebe te blijven werken is dat ik de vakgebieden mag doen waar mijn hart naar uit gaat. Ik kan doen waar mijn passie ligt. Als behandelaars zijn wij goed geoutilleerd. Dat zie je terug in ondersteuning van het medisch secretariaat en we hebben een goed behandeldossier waarin je prettig met elkaar kunt samenwerken. Als wij zaken nodig hebben wordt er naar ons geluisterd. Thebe is een grote werkgever waar dingen goed geregeld zijn, zoals de secundaire arbeidsvoorwaarden.

‘Bij Thebe werken is fijn omdat je de ruimte krijgt je eigen stempel te drukken op je vak’

Voor mij is Thebe een werkgever die je de ruimte geeft om je te ontwikkelingen en om zelf ontwikkelingen in gang te zetten. Je voelt je gestimuleerd. Ik heb een goede dag gehad als ik het verschil heb kunnen maken. Dat kan op verschillende manieren; een inspirerend leergesprek of een familie die ik gerust heb kunnen stellen of een revalidant die flinke stappen maakt in zijn revalidatie.

Een arts opleiden en zien ontwikkelen naar een volwaardige specialist ouderengeneeskunde is het allerleukste. Zeker als ze daarna ook nog je collega worden, dan zie je ze nog verder groeien. Ja, dan moet ik mezelf soms in mijn arm knijpen, omdat ik denk ‘moet je nou eens kijken’. Je vak, kennis en ervaring doorgeven is leuk.

Als je overweegt om bij Thebe te komen werken of de opleiding te komen volgen, pak de telefoon, bel en kom een dagje meelopen. Sfeer kun je op een site niet laten zien, die kun je alleen maar voelen.’